منطقه شیرین بهار که در گویش محلی «شیمبار» تلفظ می شود، در یکصدکیلومتری شمال مسجدسلیمان و در دره های عمیق زاگرس واقع شده است این منطقه بیش از پنجاه هزار هکتار مساحت دارد.
منطقه حفاظت شده شیمبار
منطقه شیرین بهار که در گویش محلی «شیمبار» تلفظ می شود، در یکصدکیلومتری شمال مسجدسلیمان و در دره های عمیق زاگرس واقع شده است این منطقه بیش از پنجاه هزار هکتار مساحت دارد.
وضعیت توپوگرافی منطقه
منطقة شیمبار ترکیب منسجمی از کوههای مشجر، قلل مرتفع، درختان بلوط تنومند و کهنسال است. شرایط آب و هوایی مناسب و ترکیب ویژه درختان و درختچه ها، ارزش توریستی بالایی را بوجود آورده و آن را متمایز از سایر اماکن طبیعی ساخته است. این منطقه با پوشش جنگلی مناسب و مناظر جذاب و دیدنی توسط کوههای بلند و بعضاً برفگیر واقع در درة مشترک کوههای دلا، تاراز و منار به ترتیب به ارتفاع 2000، 2700 و 3600 متر محصور شده است.
پوشش جانوری و گیاهی
هرچند تنوع زیستی گیاهی از مهمترین شاخص های این منطقه است لیکن پوشش عمده و غالب آن گونة درختچه ای جاز یا بنگله است که با محیط خود دارای سازگاری قابل توجهی است. همراه جامعه جاز درختان وگونه های گیاهی دیگری مانند پده، سریم، گز، انگور و آلاله آبی نیز دیده می شود.
جامعه جنگلی کوههای اطراف از نوع بلوط ایرانی است که همراه آن گونه های دیگر رشد دارند. این پوشش درختی عبارت است از : بلوط ایرانی، کلخونگ (پسته وحشی)، بنه، بادام کوهی، کلیکم، زالزالک، انجیر وحشی و گلابی وحشی.
حیات وحش شیمبار
شیمبار یک منطقه کاملاً کوهستانی است و از مناطق زاگرس جنوب غربی کشور محسوب می شود. وجود کوهستانهای مشجر، چشمه سارهای متعدد و امنیت کافی، زیستگاه مناسبی جهت ابقاء انواع حیوانات وحشی بوجود آورده است.
همچنین انواع پرندگان آن شامل کبک، تیهو، پرندگان شکاری، کمرکلی، سنگ چشم می باشد.
در این منطقه و کوههای اطراف آن پستانداران کمیاب استان مانند پلنگ و خرس زندگی می کنند. انواع دیگر پستانداران آن عبارتند از : گرگ، روباه معمولی، گراز، خرگوش، تشی، سنجاب ایرانی، نمس و گورکن.