همدم تنهایی
ناجی درد دلم
تو که با درد دلم همدردی
- وقت تنهایی من -
چشم خود تر کردی
از تو ممنونم
که نشانم دادی
میشود عاشق بود !
میشود هر نفس از عشق سرود
و به تو مدیونم
که به من فهماندی
معنی عشق و طرب
من به تو مدیونم ...
یار من شکیبا باش
و مرنج از دستم
تو چرا؟! تو که از حال دلم با خبری
شکوه از ریزش اشکم داری؟
یار من با من باش
شعر من بی عشق تو مخلوطی از حرف است
هذیان است
شعر من را تو به لمس دستم
شوروغوغایی ده
لحظه ای گوش به سوسوی تمنایی ده
که دل ِ در بادم
ز وجودت دارد
یار من شکیبا باش...
ما برای چه به دنیا آمدیم؟
ما چرا بیهوده اینجا آمدیم؟
ما به دنیا آمدیم
تا به سوی هر کسی دستی
به سوی هر بتی چشمی
به هر یک نقطه ی کوری دلی
به هر بیراهه ای پایی نهیم؟!!
ما چرا در آن عدم باقی نماندیم؟
ما برای چه؟
اینجا برای چه؟
تنها برای چه؟
ای کسی کو با دل ما
پا و دست و دیده ی ما
هر چه خواستی کردی
ما برای چه؟
دست ما سویی چرا؟
دیده یک سویی دگر
پا به راهی
دل به یک چاهی دگر
ما برای چه؟
ما کجا؟
تا کجا؟
تا کی؟؟
من ز مژگان تو ابیات سخن را بافتم
من ز یک جرعه ی لبخند لبانت
دیوان جنون را ساختم
از همان حرف شروع سخنانت
دل به حرفت باختم
قلمی کو که تواند بزند نقش سخن های تو را
خط خوش کو که دهد جلوه ی وصف شکن موی تورا
شعر من گرچه ز دستان تو میگیرد جان
لیکن اندیشه من
با صدای دهل باد
میان شب گیسوی تو
هر لحظه به راهیست
همچنان موی تو در باد
عشق و اندیشه من وصل به گیسوی تو شد
کمتر این گیسو را
بسپار به باد
زیر باران غم و اندوهم
در سکوت لب خویش
وصف دیدار تو در یادم هست
و گرفتارم در .... ابر پاییزی چشمان ترم
تو که خوابی
تو که راحت خوابی
و تو کی میدانی ، تک تک ثانیه ها قبل دیدار تو مرگ است؟
تو بخواب - آری آسوده بخواب -
...که یکی هست زیر باران گرید
***
همچنان میدانی عشق
مثل کژدم شب و روز
شیره جان مرا میمکد از روی رسوم
!تو ببین ... که چه لاغر شده ام
زردی صورت من دل به خورشید زدست
... اما تو
!همچنان در خوابی